Geçen hafta bir hobi takımına yenilmiştik bu defa bir müessese takımını sahamızda mağlup edemedik. Takımlar müsabaka öncesi ısınmak için sahaya çıktıklarında deniz tarafında başıboşluk, kargaşa ve cümbüşün; güney bölümünde düzen, disiplin ve iştiyakın hâkim olduğunu hayretle izledik.
Güney yarı sahada CEO Serkan Rençber koordinesinde gerçekleşen ısınma merhalesinin dahi projelendirildiğini hissettirdi bize Kasımpaşa takımı. As kadroyu, yedekleri ve teknik personeli esvaplarından hemen tanımak mümkündü ekibimizin aksine. Isınan her departmanın başına önem sırasına göre yeterli sayıda teknik eleman ve ekipman tahsis edilmişti. Şöyle bir anekdot esasında bölümün anafikri olur. Isınma hareketleri bitiminde çimleri düzeltmek için sahaya giren görevlilerden iki tanesi bayağı süre Kasımpaşa as kadrosunun hazırlandığı alanda uğraşırken takımımızın kullandığı alana hiç uğramadılar. Uğurcan’ın ısındığı kale önü ve civarı hariç.
Bu futbolcu stoğundan Trabzonspor’un misyonuna yaraşır bir futbol gösterisi çıkmayacağını, beklenilmemesini defalarca yazdım daha önce. Keşke sorunumuz kötü futbol olsa düzelir diye bekleriz, ümidimizi kaybetmeyiz. Bizim esas derdimiz, kederimiz kötü bir kadromuzun olmasıdır. Dolayısıyla biz iyi futbol değil iyi skorlar temennisindeyiz. Bazen rakip eksik kalır, bazen şans bizden yana olur, bazen bir takımın kara gününe denk geliriz de puan/puanlar kazanırız dışında hayal kurmuyoruz, kurdurmuyorlar.
Dün maçı, takımı stattan seyrettim. Tespitim, gözlemim odur ki bu orta saha rotasyonu ile ne bizim yüzümüz güler ne de takımımızın. Stopere de ihtiyacımız var, beklerimiz yetersiz, santraforumuz beceriksiz, kanat oyuncularımız basiretsiz gibi görüş ve önerilere de katılmak elbette mümkün. Lakin şöyle düşünelim. Yakıt filtresi kirlendiği için performansı düşen bir otomobilde motor, şanzıman, lastikler, turbo donanımı gibi materyaller gerçek karakterini gösterebilir mi? Ya da onların da değiştirilmesi gerektiği fikri sağlıklı mı? Geçen yıl da benzer özelliklere sahip takımın bir Meunier takviyesiyle ligi üçüncü sırada bitirdiğini kimse unutmamalıdır.
Ocak ayında gereksiz israfa, maceraya , scouta mucauta girmeden en az iki ya da üç tane oyun hızı, aklı ve sertliği mevcut orta saha takviyesiyle ligi ilk on içerisinde bitirmek bizim için rasyonel bir hedeftir.
Dünkü mücadelenin çok özeline, ayrıntısına düşmek istemiyorum. Çünkü içimiz acıyor, kalemimiz hüzünleniyor, sözcüklerimiz kifayetsizleşiyor.Sadece koskoca ilk devreyi futbol namına hiç bir pozitif değer üretmeden bitiren takıma ikinci devre başında yapılan rotasyonu değerlendirmek arzusundayım.
Şenol Hoca ikinci yarıya başlarken iki sanatçı çıkardı Papara Park’ın çimlerine. Bir futbol sanatçısı diğeri Trabzon Devlet Tiyatrosu’ndandı galiba.
Birisi bize yaşına ve fiziki dezavantajına rağmen topun ve oyunun felsefesini, temaşasını ve şekil alışını seyrettirdi en üst seviyeden. Teşekkürler Tony özlemişiz bu kadarını bile.
Diğeri yani genç ve dinç olanı rakip ceza sahasında top yerine film çevirdi durdu etiksizce. Bir attı kendini yemedi, iki attı yutturamadı üçüncüde süsledi numarasını ajite kattı ve gösterisi penaltıyla ödüllendirildi. Birileri bu Enis kardeşimizi Trabzonspor’un emeğe, alın terine ve mertliğe “Destan” olan mazisinden, misyonundan ve kültüründen haberdar etsin. Kariyerini futbol üzerinden inşa edecekse o alandaki donanımlarını geliştirmeli, güncellemeli, güçlendirmelidir. Hem kendine hem Trabzonspor’a yakışmayan tavır ve davranışlara meyletmemelidir o kadar(!)
Maçın sahada ve Riva’da konuşlu hakemleri de bilsin bizim camia olarak ne hakemlerin ne rakiplerin ne de futbol otoritelerin eyyamına, minnetine, lütfuna ihtiyacımız da yok tahammülümüz de. Bu mantaliteyle Zorbay “Küçük” olmaya, kalmaya devam eder. Trabzonspor yenilse de küme düşse de şerefinden, karakterinden ve inadından taviz vermez, veremez. Siz işinizi adam gibi yapın ve o kirli iradenizi de İstanbul takımları mevzu bahis olunca pazarlarsınız…
